ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ. Οι πρώτες οικογένειες.

 

Από  το 1923 έως το 1933 εγκαταστάθηκαν στο χωριό μας 200 περίπου προσφυγικές οικογένειες απ' τον Πόντο, την Θράκη και την Μικρασία με πληθυσμό 900 κατοίκων. Από τις 200 αυτές οικογένειες οι περισσότερες κατάγοταν από τον Πόντο. Σήμερα το χωριό μας κατοικείται πάλι από 200 οικογένειες αν και πέρασαν 43 χρόνια από τότε, γιατί μερικές οικογένειες μες' τον πόλεμο μετοίκησαν στην περιφέρεια Γιδά (σ.σ. Αλεξάνδρεια Ημαθίας) και δεν επέστρεψαν.

 

   Το χωριό μας λεγόταν Βούλκοβο από την σλαυϊκή λέξη Βόλκ=λύκος, γιατί απ' τα παλιά τα χρόνια μέχρι σήμερα οι λύκοι προξενούν μεγάλη φθορά στα κοπάδια του χωριού μας. Λίγα χρόνια ύστερα από την εγκατάσταση των προσφύγων στο χωριό μας η Νομαρχία Δράμας επειδή ήθελε να εξελληνίση τα ονόματα των χωριών  ζήτησε και την δική μας την γνωμάτευση για την νέα ονομασία του χωριού μας. Εμείς για τους ανωτέρους λόγους γνωματεύσαμε πως το χωριό μας πρέπει να ονομασθή Λυκοχώρι, μα η Νομαρχία απάντησε πως το όνομα Λυκοχώρι δόθηκε σε άλλα χωριά. Λίγο ύστερα η Νομαρχία ανακοίνωσε πως το χωριό μας ονομάσθη Χρυσοκέφαλος γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού κατάγονται από την περιφέρεια Τραπεζούντος, όπου ο Μητροπολιτικός ναός στην εποχή των Κομνηνών είχε το όνομα «Παναγία η Χρυσοκέφαλος».

 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ (1ο μέρος)

 

  Από σήμερα θα κάνουμε μια προσπάθεια να μεταφέρουμε ένα μικρό κομμάτι  της ιστορίας του χωριού μας, από το βιβλίο του αείμνηστου συγχωριανού μας και δημοδιδασκάλου  ΜΙΛΤΙΑΔΗ Κ. ΝΥΜΦΟΠΟΥΛΟ

 "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ - ΔΡΑΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ"

 έτσι ώστε να  μάθουν  οι νεώτερες γενιές, αλλά και να θυμηθούν  οι παλαιότεροι πόσο δύσκολα χρόνια πέρασαν από την στιγμή που εγκαταστάθηκαν σε αυτό το μικρό χωριό για να ζήσουν μια πιο ήσυχη και ήρεμη ζωή.

   Οφείλουμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ (σίγουρα δεν είναι αρκετό) στον ΔΑΣΚΑΛΟ του χωριού, δάσκαλο που είχαν οι πατεράδες και παππούδες μας, που παρά τις αντιξοότητες και δυσκολίες της εποχής, ενέπνευσε τους μαθητές του με τον δικό του τρόπο εκπαίδευσης. 
  

Καλή ανάγνωση.

 

                                                                                          

Το χωριό Χρυσοκέφαλος, πάλαι Βούλκοβον, κείται στην περιφέρεια Κάτω Νευροκοπίου σε απόσταση 46 χιλιομέτρων απ' την Δράμα και 4 χιλιομέτρων από το Κάτω Νευροκόπι. Το χωριό μας αυτό πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν κατοικημένο από 100 οικογένειες τούρκικες, οι οποίες έφυγαν στην
Τουρκία τον Μάρτη του 1924. Πριν φύγουν όμως οι Τούρκοι του χωριού μας είχαμε μαζί τους αρκετά νταλαβέρια. Οι Τούρκοι μας, σαν Τούρκοι που ήσαν στάθηκαν ανίκανοι να σκεφθούν πως εδώ έχουμε Ελλάδα και όχι Τουρκία, και τόλμησαν μιά νύχτα του Αυγούστου του 1923 να σκοτώσουν δύο πρόσφυγες του χωριού μας, τον Θανάσην Κουρούκλαν και τον Νικόλαον Κακανάν μεσ' το καρπουζοχώραφό τους  το είχανε στην τοποθεσία Καρπουζλούκι. Αυτό έδωσε αφορμή στους πρόσφυγες του χωριού μας να κλέψουν πολλά ζώα των Τούρκων, να βρίσουν την θρησκεία τους, να εξευτελίσουν τον μολλά τους απειλώντας τον να μην φωνάξη από τον μιναρέ, κλτ. Τέλος φύγανε και γλιτώσαμε.

  

Γλυτώσαμε μεν από τους Τούρκους, μα δεν γλυτώσαμε από μερικούς βουλγαρόφωνους του χωριού Λειβάδιστα ( σ.σ. σημερινό όνομα Λειβαδάκι) τύπους εγκληματικούς,  οι οποίοι μία φθινοπωρινή νύχτα του 1924 πιάσανε τρεις ξένους ζωέμπορους πρόσφυγες, τους φέρανε στο στον κάμπο μας και αφού τους ληστέψανε τους σκοτώσανε αντίκρυ στο χωριό στην θέση Μαυράν, για να υποτεθή πως τους σκοτώσαμε εμείς. Πρωτεργάτης της δολοφονίας αυτής ήταν κάποιος στρατιώτης εντόπιος που λεγόταν Παπάς. Τέτοια όμως χάπια δεν τα τρώγει ο ελληνικός λαός. Και ύστερα από μία γενική εξέγερση όλων των προσφύγων της περιφέρειας μας επέδραμαν μερικοί οπλοφόροι πρόσφυγες με τον Τοτόρ αργά, κάτοικον Εξοχής , στο χωριό Λειβάδιστα, που ήσαν η φωλέα των δολοφόνων και εξεδίωξαν τους κατοίκους του, συνάμα δε εξάσκησαν πίεση εναντίον των εντόπιων του χωριού Μπελοτίνιτσα (Λευκόγεια) που τους θεωρούσαν συνυπεύθυνους της δολοφονίας και τους εξανάγκασαν να φύγουν κι αυτοί. Οι φυγάδες αυτοί κατέφυγαν στην περιφέρεια Δράμας, και από εκεί στην Βουλγαρία.

 

συνεχίζεται...