Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κλίμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κλίμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2020

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΧΡΥΣΟΚΕΦΑΛΟΣ (8ο μέρος)

Εδώ μπορείτε να διαβάστε το 7ο μέρος.         

                                                                            

                                                                      

         Προς Α. του χωριού έχομε το βουνό Κρας-τεπέ στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται ο κάμπος Καρπουζλούκι, του οποίου τα χωράφια είναι τα καλύτερα του χωριού. Σ' αυτόν τον κάμπο προοδεύουν θαυμάσια ο καπνός και τα σιτηρά, και στα χαμηλότερα μέρη του οι πατάτες. Στα χωράφια του τμήματος Σάρπολη προοδεύουν μονάχα δημητριακά. Στο κατά μήκος του ρέματος Σαρακατσάνικα χωράφια προοδεύουν τα δημητριακά και οι πατάτες, μα έρχονται όλα τα χωράφια αυτά δεύτερα ύστερα από τα χωράφια Καρπουζλουκιού.                                                

      Εδώ κατ΄ανάγκην θα ερμηνέψουμε τις ονομασίες μερικών τοποθεσιών του χωριού.

 1) Σάρπολη (ξανθοχώραφα) από το τούρκικο Σαρή=ξανθός και το σλαυϊκό πολ=χωράφι. 

2) Σαρακατσάνικα, όπου είχαν πριν πολλά χρόνια  κατασκηνώσεις οι Σαρακατσάνοι. 

3) Καρπουζλούκι, όπου καλλιεργούσαν οι Τούρκοι καρπούζια. 

4) Σογιοτλούκ από το τούρκικο σογιούτ-ιτέα.

5) Μεζαρλούκια από το τούρκικο μεζάρ=μνήμα.

6 )Κρας-τεπέ από το σλαυϊκό κρας=κόκκινος, και από το τούρκικο τεπέ=λόφος.

7) Πελιτλούκ από το τούρκικο πελίτ=βαλανιδιά.


    Το χωριό μας βρίσκεται ανάμεσα στους δύο αμαξιτούς δρόμους Νευροκοπίου - Εξοχής και Νευροκοπίου - Ποταμών, και τον κάμπο του διασχίζουν αυτοκίνητα κάθε ώρα και στιγμή. Σήμερα έχομε και με την Δράμα και με τα γύρω χωριά καθημερινή συγκοινωνία με αυτοκίνητα, ενώ προ του 1959 ήμαστε για κλάματα. Η συγκοινωνία μας με το Κάτω Νευροκόπι χάρις στην νέα αμαξιτό ήταν εξασφαλισμένη, επίσης ήταν εξασφαλισμένη η συγκοινωνία μας και με την Εξοχή, μα η  συγκοινωνία μας με τα Λευκόγεια ήταν επισφαλής, γιατί  άμα έπεφταν μεγάλες βροχές και άμα έλιωναν τα χιόνια, πλημμυρούσε ο χείμαρρος του χωριού μας και εμποδιζόταν η συγκοινωνία αυτή για πολλές μέρες. Για να διορθωθή το κακό αυτό χρειαζόταν να φτιαχθή επάνω στον χείμαρρο του χωριού μας σιδερένιο γεφύρι. Το γεφύρι αυτό χρειαζόταν το λιγώτερο μισό εκατομμύριο δραχμές για να γίνη, και οι δραχμές αυτές βρίσκοταν πριν λίγα χρόνια στο ταμείο της Κοινότητας Λευκογείων, μα οι Λευκογειάτες δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν πως το γεφύρι αυτό θα εξυπηρετούσε θαυμάσια τα συμφέροντα της Κοινότητός των και ξόδεψαν τα λεφτά αυτά αλλού. Πολλοί κάτοικοι της κοινότητας Λευκογείων λέγανε τότε: «Γιατί να φτιάξουμε το γεφύρι Χρυσοκεφάλου και να ωφεληθούν οι Χρυσοκεφαλιώτες ; Ας παν μόνοι τους να βγάλουν τα μάτια τους».